มีม้าพันลี้หนุ่มตัวหนึ่ง
รอคอยผู้รู้ผู้เชี่ยวชาญม้า มาพบเห็นมัน
—–
พ่อค้ามาแล้ว พูดว่า
“เจ้ายินยอมไปกับข้าหรือไม่”
ม้าส่ายหัวแล้วพูดว่า
“ข้าเป็นม้าพันลี้ จะไปขนส่งสินค้าให้พ่อค้าคนหนึ่งได้อย่างไรกัน”
ทหารมาแล้ว พูดว่า
“เจ้ายินยอมไปกับข้าหรือไม่”
ม้าส่ายหัว แล้วพูดว่า
“ข้าเป็นม้าพันลี้ จะไปปฏิบัติงานให้แก่ทหารธรรมดาๆคนหนึ่งได้อย่างไรกัน”
นายพรานมาแล้ว พูดว่า
“เจ้ายินยอมที่จะไปกับข้าหรือไม่”
ม้าส่ายหัว แล้วพูดว่า
“ข้าเป็นม้าพันลี้ จะไปทำงานหนักให้แก่ผู้ที่เป็นนายพรานได้อย่างไรกัน “
วันแล้ววันเล่า ปีแล้วปีเล่า ม้าตัวนี้ยังคงหาเจ้านายที่ใฝ่ฝันไว้ไม่ได้
วันหนึ่ง ขุนนางจากวังหลวงได้ออกมาหาม้าพันลี้ ตามพระราชโองการ
ม้าพันลี้ได้ไปหาขุนนางท่านนี้จนพบเจอ แล้วพูดว่า
“ข้าคือม้าพันลี้ที่ท่านตามหา”
ขุนนางถามว่า
“งั้นเจ้าคุ้นเคยและชำนาญเส้นทางของประเทศเราหรือไม่”
ม้าส่ายหัว
ขุนนางถามอีกว่า
“แล้วเจ้าเคยเข้าสู่สนามรบ มีประสบการณ์การสู้รบหรือไม่”
ม้าส่ายหัว
ขุนนางจึงพูดว่า
“แล้วข้าเอาเจ้าไว้ มีประโยชน์อะไรล่ะ”
ม้าพูดว่า
“ข้าสามารถวิ่งกลางวันได้วันละพันลี้ กลางคืนแปดร้อยลี้”
ขุนนางจากวังหลวง จึงลองให้ม้าพันลี้ ทดลองวิ่ง
ม้าใช้พละกำลังทั้งหมดห้อตะบึงตรงไปข้างหน้า
ทว่า..วิ่งไปได้ไม่กี่ก้าว มันก็หายใจหอบ เหงื่อออกทั่วตัว
ขุนนางจากวังหลวงจึงพูดว่า
“เจ้าแก่แล้ว ไม่ไหวแล้ว”
พูดจบก็หันหลังจากไป
——
รอวันหน้า
รอไม่ยุ่ง
รอครั้งหน้า
รอมีเวลา
รอมีเงื่อนไข
รอมีเงินก่อน
รอไปรอมา
รอจนไร้ซึ่งวาสนา
รอจนไร้ซึ่งวัยเยาว์
รอจนไร้ซึ่งสุขภาพที่ดี
รอจนไม่มีโอกาส
รอจนไม่มีทางเลือก
รอจนไร้ซึ่งความสวยงาม
ใครก็ไม่สามารถคาดเดาอนาคต
เรื่องราวมากมาย อาจจะรอแล้ว
ก็กลายเป็นรอไปตลอดกาล
เรื่องที่คิดจะทำ ก็รีบเร่งไปทำ
อย่าให้ตนเองคงเหลือซึ่งความเสียใจไว้มากมาย
